top of page

Jaarlijks verlof/vacances annuelles, Anitya, To Hot Too Work, 2016

Once a year I go on "Jaarlijks verlof/vacances annuelles". It´s a studio situation. I work on something and people can visite me.

In 2016 I hold my vacation in one of the last 1900 houses on the dijk in Oostende.

I started working on the door. I tried stuff and eventually it became "Anitya, And My Last Funky Egg".

"Anitya, To Hot Too Work" does not exist anymore in this form.

Chris came by and wrote this beautiful tekst on his Gruzebloga:

Hot Werk

Ah, les vacances d'Annick! Toujours un vrai plaisir... Les congés annuelles. Très rafraîchissants... Altijd verrassend en simple comme bonjour - dat maakt het juist zo 'disarming' - simple materials, light construction with gevonden materiaal, rearranged, cadavre collage dans les espaces trouvés... Zowel het werk als de gekozen plaats filteren door het brein en maken associaties beter dan welk aperitief dan ook.

 

Bon, deze keer Oostende, in een van de laatste belle epoque villa's met zicht of zee... Villa Francine, tussen vergane glorie en nakende renovatie, beschermd maar met opbrengst in zicht... De zicht alleen al, onbetaalbaar, en wellicht een bijkomend aspect bij het werken zelf... Hoe kan men voert doen als de uitzicht tot dagdroom inviteert? Trop belle vue, mais juste pour ça une juxtaposition folle... Des briques peintes à huile en minuscule sur carton coupé, maison fragmentée, coulisse de maison comme scène en pleine mer... Scénographie de paysage de nouage en mer du nord... Des briques tissées, décolorés,- kaléidoscopique mais rangé en ondes calmes, comme respiration.

 

Poten in wit gekalkt. Gekalkt, stokjes uit het bos, karton van straat, een pak om aan te trekken, gemaakt met restanten van het vakantietenue van verleden jaar. Het hangt aan de muur terwijl de maquette op een grote pot staat te wachten, naast een blik met gele kaarsen, voor de verlichting van het feestelijke. De houten vloer kraakt lichtjes, een bijkomend element in de anders schaars geklede ruimte, alleen het werk, de uitvoering van de maquette, de kaarsjes, de zicht, de nog niet helemaal bepaalde elementen die ofwel nog bijkomen ofwel verwijderd worden... De sfeer van de villa, de zicht en... Wat verder terug gezet, het grote groene canapé... Gevaar.. Wie hier gaat zitten komt er niet zo gemakkelijk weer uit... Het is vakantie, toch?

 

Sorry me; I had only half a hour to spare, idiotic I know, but circumstances... I took the opportunity to look at a show along the coast, better than I expected... And then to Annick's congé, but a bit earlier than billed… made arrangements by phone to meet the gaggle of friends at the 'theater aan zee' TAZ-foodstand in the park nearby... And was lucky enough to meet them there without too much searching... And was slightly amazed at there inveterate alternative-veggie nature buffs ordering hamburgers... Sort of alternative ones but still... Needed to take a picture of that action, theatre in itself, performance!

 

That is how I got my exclusive private view, before the show went on an hour later, along with a theatre something downstairs... But this was drama enough for me... The view, the work with those intricate bricks... Or just paint daubs if you will, since maybe they weren’t bricks... I thought they were and Annick had become Belgian (brick in stomach) but she already was Belgian! With roots in Ostend! Well, I never... I thought with a name like Nölle she cam from Kölle or Düsseldorf or someplace they made a lot of Umlauts... But no, just goes to show how much I know... Next to nothing, but that makes every day an adventure to look forward to... And this day was one of those good ones...

bottom of page